Bir yüz ifadesi veya bir ses, bir kişinin duygusal durumu hakkında çok şey söyleyebilir; ve ne kadar açığa vurdukları duygunun yoğunluğuna bağlıdır. Ama bir duygu ne kadar güçlüyse, o kadar anlaşılır olduğu gerçekten doğru mu? Max Planck Ampirik Estetik Enstitüsü, New York Üniversitesi ve Max Planck NYU Dil, Müzik ve Duygu Merkezi’nden (CLaME) bilim adamlarından oluşan uluslararası bir araştırma ekibi, şimdi duygusal ifadelerin yoğunluğu ile nasıl olduğu arasında paradoksal bir ilişki keşfetti. algılanırlar.
Duygular yoğunluklarına göre değişir . Bir ev kedisi tarafından saldırıya uğrayan bir kişi korku duyabilir; ama bir aslan ya da kaplan onlara saldırırsa korkuları kesinlikle daha da büyük olurdu. Dolayısıyla duygularımız güç dereceleri açısından farklılık gösterir. Fakat bu, bir duygunun ifade edilme biçiminden anlam çıkarma yeteneğimizi nasıl etkiler? Şimdiye kadar duygu üzerine yapılan araştırmalar, duygu ifadelerinin yoğunlukları arttıkça daha belirgin hale geldiğini varsaymıştır. Ancak kulağa sezgisel gelen bu fikri destekleyecek çok az ampirik kanıt var.
Frankfurt am Main ve New York’tan bir araştırma ekibi, ilk kez duygusal yoğunluğun rolünü sistematik olarak araştırdı. Çığlıklar, kahkahalar, iç çekmeler, iniltiler vb. dahil olmak üzere çok sayıda sözsüz seslendirme topladılar. Bu seslerin tümü , minimumdan maksimum duygusal yoğunluğa kadar değişen farklı olumlu ve olumsuz duyguları ifade etti. Daha sonra dinleyicilerin ifade ettikleri duygusal yoğunluğa bağlı olarak bu sesleri nasıl farklı algıladıklarını incelediler.
Ekip şaşırtıcı bir sonuca vardı: İlk başta, duyguların yoğunluğu arttıkça, katılımcıların onları yargılama yeteneği de gelişti ve orta ila güçlü duyguları algılamada bir tür ‘tatlı nokta’ elde etti. Ancak duygular azami derecede yoğunlaştığında, okunaklılıkları oldukça büyük ölçüde azaldı. Max Planck Ampirik Estetik Enstitüsü’nün baş yazarı Natalie Holz şöyle açıklıyor:
“Mantığa aykırı olarak, maksimum yoğun duyguların anlam çıkarmanın en kolay yolu olmadığını bulduk. Aslında, bunlar en belirsiz olanlardır.”
Ve paradoks? Aşırı yoğun duygular için, ne sürpriz ve zafer gibi bireysel kategorileri ne de hoşluk ve tatsızlık gibi değerlikleri güvenilir bir şekilde ayırt edilemezdi; ne de daha olumlu veya olumsuz olarak sınıflandırılabilirler. Bununla birlikte, hem yoğunluğun kendisi hem de uyarılma durumu tutarlı ve net bir şekilde algılandı. Holz bunun için bir neden önerir:
“Yoğun yoğunlukta, en hayati iş, büyük olayları tespit etmek ve alaka düzeyini değerlendirmek olabilir. Duygusal anlamın daha ayrıntılı bir değerlendirmesi ikincil olabilir.”
Araştırma ekibinin Scientific Reports dergisinde yeni yayınlanan makalesi, duygusal yoğunluğun duygu algısında baskın bir faktör olduğunu, ancak daha önce düşünülenden çok daha karmaşık bir şekilde açıkça ortaya koyuyor. Bu, geçerli duygu teorilerine bir meydan okuma teşkil eder. Duygusal yoğunluğun ve özellikle en yoğun duyguların incelenmesi, duygusal deneyime ve duyguları nasıl ilettiğimize dair anlayışımızı zenginleştirebilir.
Alıntıdır bknz: Medicalxpress