Ambalaj benzerleriyle karşılaştırıldığında cam, daha sürdürülebilir çözümlerden biridir. Plastikten farklı olarak cam, kapalı bir döngüde süresiz olarak geri dönüştürülebilir ve ağırlıklı olarak kum ve kırıntılar (atık cam) gibi bol, doğal hammaddeden yapılır.
Bununla birlikte, camın yaratılmasının arkasındaki üretim süreci, enerji kullanımı nedeniyle eleştirildi. Kuzey İrlanda’daki bir üretici, cam üretim sürecindeki karbon emisyonlarını en aza indirerek seviye atladı.
Camın Geleceği Biyoyakıt mı?
Encirc , üreticinin ultra düşük karbon emisyonuna sahip olduğunu söylediği yenilenebilir biyoyakıtları kullanarak şişeler yapmayı başardı.
Encirc’in ana şirketi Vidrala’nın sürdürülebilirlik başkanı Fiacre O’Donnell, denemenin endüstri için “çok parlak ve sürdürülebilir bir gelecek” olduğunu söylüyor.
Cam üretiminin geleceğini gerçekten keşfetmek için hidrojenin gelişimini ve elektrikli eritme alanındaki ilerlemeleri de araştırıyoruz. Yaptığımız bu ultra düşük CO2’li kaplar, içecek endüstrisindeki en büyük isimlerden bazıları için üretiliyor. “
Üretici, fosil yakıtlardan atık malzemelerden yapılan ultra düşük karbonlu alternatiflere geçmenin her bir şişenin karbon ayak izini yüzde 90’a kadar azaltabileceğini söylüyor. Yüzde 100’e kadar geri dönüştürülmüş cam kullanarak, ürünlerinin ömür boyu etkisini daha da sınırlayabileceklerine inanıyorlar.
Encirc’in genel müdürü Adrian Curry, “Artık camın tüm ambalaj türleri arasında en sürdürülebilir olduğunu biliyoruz ve bunun olmasını sağlamak için hep birlikte çalışmamız gerektiğini biliyoruz” diyor.
Cam üretiminin sorunu nedir?
Cam, sonsuz bir şekilde geri dönüştürülebilen birkaç malzemeden biri olmasına rağmen, geçen yılın Kasım ayında yayınlanan bir araştırma, onu üretmek için kullanılan enerji ve kaynakların, sonuçta çevre için plastikten dört kat daha kötü olduğu anlamına gelebileceğini buldu.
Silika kumu, soda külü ve dolomit dahil olmak üzere ham maddeleri cama dönüştürmek için büyük miktarda enerjiye ihtiyaç vardır. Arazi bozulması ve su kirliliği gibi geri dönüştürülmemiş camın çevresel etkileri ve küçük silika parçacıklarından kaynaklanan sağlık sorunları da vardır.
20 defaya kadar yeniden kullanılabilecekleri anlamına gelen yüksek düzeyde dayanıklılığa rağmen, çoğu cam şişe tek bir kullanımdan sonra çöpe atılır. Çalışmanın Birleşik Krallık’taki Southampton Üniversitesi’ndeki yazarları, geri dönüşüm konusunda yardımcı olsa da, camın çevresel etkisini azaltmanın bir yolu olarak yeniden doldurma ve şişe iade şemalarına bakmamız gerektiğini söyledi.
Encirc, biyoyakıt kullanımının endüstrinin aradığı sürdürülebilir çözüm olabileceğini söylüyor.
Glass Futures genel müdürü Aston Fuller, “Bu deneme sayesinde Net-Zero teknolojilerinin [ve] yeni bir alternatif düşük karbonlu yakıtın doğuşunu görmeye başlıyoruz.
“Bu girişimler, endüstriyi daha sürdürülebilir, sıfır karbonlu cam üretimine doğru katalize edecek.”
Alıntıdır. euronews