TOPRAK ZENGİNİ TÜRKİYE SU FAKİRİ OLMA YOLUNDA
Toprak, islam inanışına göre insanın yaradılış maddesi ve son durağı.
Canlılar aleminin büyüme gelişme ve durak yeri.
İnsanoğlunun faizli besin veren kumbarası.
Uğrunda üzerine kan döktürmüş hazine.
Su, tatsız kokusuz renksiz ve maddenin üç halini de alabilen saf bir bileşik.
Yaşamın ilk tohumlarının atıldığı ortam.
Bazı zamanlar hayatın başlamasına bazı zamanlar bitmesine neden olmuş mucizevi varlık.
İnsan vücudunun %60 ını, yerkürenin %70 ini, salatalığın %96 sını oluşturan bir nimet.
Dünyayı diğer gezegenlerden ayıran, yeni keşiflerde varlığı ilk olarak sorgulanan can suyu.
Tarihe yön veren medeniyetleri hep etrafında toplamış, büyütmüş ve toprağa değer katmış kahraman.
Bu iki kavramın yan yana gelmesi ise tarihte olduğu gibi şimdi de ilk olarak tarımı akla getiriyor. Ülkemiz toprak verimliliği ve büyüklüğü açısından çoğu Avrupa ülkesinin önünde yer almakta. Kullanılabilir su kaynakları ise azalmakta. Üç tarafı denizlerle çevrili yüksek yeraltı suyu hacmine sahip ülkemiz neden çölleşme riski ile karşı karşıya?
Türkiye’de tatlı suyun %70’ini tüketen tarım, bu suyun %53’ünü yüzey su kaynaklarından, %38’ini yeraltı suyundan sağlıyor.
Sulamalı tarım yapılan alanların (5.6 milyon hektar) %82’si salma sulama ile, %17’sinde yağmurlama sulama, %1’inde su tasarruflu bir yöntem olan damla sulama ile sulanıyor.
Salma sulama yani vahşi sulama toprakta erozyona ve fazlaca su kaybına sebep oluyor. Değişen iklim koşulları ile birlikte metrekareye düşen yağmur miktarı giderek azalmakta ve dolayısı ile yeraltı ve akarsularımız bu açığı kapatamayarak sulama konusunda sıkıntıya düşülmektedir.
Türkiyede ki çiftçiler üretim çeşitliliği açısından zora girmiş, pek çok mahsul yeterli miktarda sulanamamış, sulanamayan mahsüllerin yerine daha az su isyeten bitkiler yetiştirme yoluna gitmişlerdir.
Artık vahşi sulama yerine su tasarrufu sağlayan sulama sistemleri tercih edilmeli, Türkiye bu bereketli toprakların ve tarım ikliminin eksiksiz meyvelerini toplamalı.